27 Μαΐ 2011

Μια Ευχή (για την Ελένη Γλύνη)

Κρυμμένη, βρίσκεις το Φως στην ωραία σου ατμόσφαιρα… μαγνητική…  Αποτραβηγμένη από τους παρακμιακούς ορίζοντες της πρωτεύουσας σήμερα, ανασυνθέτεις την πιθανή γαλήνη σου Εκεί. Τηνιακή...

Ο ταραγμένος αέρας του νησιού σου σηκώνει όρθιες τις βαθιές ρίζες της ψυχής σου που δεν φοβάται πια ν' αγγίζει ότι σε απασχολούσε από την πρώτη μέρα, την πρώτη πινελιά, στο πρώτο "εργαστήρι της Φαντασίας και του Μυαλού" σου. Μεταφυσική…

Ναι, Λένα, πολύτιμη και σπάνια παρουσία, υπήρξε και στα πρώτα σου έργα, -τόσο διαφορετικά από τα τωρινά- αυτή η ουσιαστική πνευματικότητα που έκανε ένα τοπίο της Τήνου να "ακούγεται" σαν λιτή και ισχυρή προφητεία, με φωνή υπόκωφη και παραδόξως υπερευαίσθητη… Συγκλονιστική …

Σήμερα λοιπόν, κορίτσι δισταχτικό και δυνατό συνάμα, ανασηκώνεις τα αόρατα σακίδια μας, γεμάτα με βαρίδια, με πέτρες, με πίκρες, με το ένα, με το άλλο, στο ύψος του ψυχισμού σου. Απορροφητική, συνγκινητική…

Είδες τον Giotto και ερωτεύτηκες… Πέτυχες ανώνυμα πρόσωπα σε φωτογραφίες επικαιρότητας και πάλι ερωτεύτηκες… Συνέθεσες τον έναν Έρωτα με τον άλλον και γέννησες αυτές τις αλλόκοτες εικόνες… Αυτές τις "μάχες" ανάμεσα στους κύκλους… Αυτές τις ταλαιπωρημένες φιγούρες, βασανισμένες από τον πόλεμο ή από την φυσική καταστροφή, αυτούς τους σπασμένους ανθρώπους τοποθετημένους τώρα χάρη σ'εσένα και στην φίλη σου την Γεωμετρία, σ'ένα πεδίο με σημεία αναφοράς. Ο Πόνος εδώ συνομιλεί με την Λογική. Το Χάος "τοποθετείται" στον Χώρο. Σ'ένα πλαίσιο υπολογισμένο που τελικά ανακουφίζει… Μια περιοχή ιδιαίτερη όπου ο ορθολογισμός γιατρεύει το πάθημα. Λυτρωτική...

Και πιο μετά, έρχεται το μαύρο χρώμα. Το απόλυτο φως για σένα. Οι φιγούρες σου στέκονται στη μέση του. Σαν Αγιοι. Φιγούρες που ακτινοβολούν μέσα στη σκοτεινή λάμψη… Ναι Λενάκι, το φως στο σκοτάδι φαίνεται καλύτερα… Γι' αυτό ίσως όσοι προσεύχονται χώνονται στη Νύχτα… Και όπως όταν πετυχαίνουν Κομήτη κάνουν μια ευχή, όταν συναντιούνται μ' ένα έργο σου κάνουν μια ευχή…


Μαρίνα Κανακάκη

Ιστορικός Τέχνης - Μουσειολόγος


Η έκθεση της Ελένης Γλύνη εγκαινιάζεται στις 2 Ιουνίου στον Τεχνοχώρο (Λεμπέση 4, απέναντι από το Μουσείο της Ακρόπολης) και θα διαρκέσει έως τις 2 Ιουλίου.

Η ίδια η ζωγράφος λέει για τη δουλειά της: «Η δουλειά που παρουσιάζω βασίζεται σε ανθρώπινες μορφές τις οποίες συγκέντρωσα από φωτογραφικά ντοκουμέντα της επικαιρότητας. Αυτές τοποθετούνται σε ένα γεωμετρικό χώρο δομημένο από την επανάληψη του κύκλου, ο οποίος βασίστηκε στο μοτίβο του φόντου από το έργο του Giotto «Η επικύρωση του κανόνα». Στις φιγούρες που επιλέγω δίνω το ρόλο του μαχόμενου. Οδηγημένη από αυτή την διαδικασία, στα τελευταία έργα αποδομώ το μοτίβο του χώρου και η ανθρώπινη μορφή λαμβάνει την «λυτρωτική» της θέση, στο κέντρο ενός και μόνο κύκλου».


Δεν υπάρχουν σχόλια: