Ο Αλέκος Κυραρίνης (Αθήνα 1976) είναι από τους πιο ψαγμένους καλλιτέχνες της νέας γενιάς. Ίσως κανείς άλλος δεν βασανίζει τόσο πολύ τα υλικά του και δεν υποβάλει σε τόσα μαρτύρια την έμπνευσή του. Και στις τέσσερις προσωπικές εκθέσεις που έχει ήδη παρουσιάσει, εμφανίζεται μπροστά στο κοινό με ένα καινούργιο πρόσωπο. Αμέσως μετά την πρώτη έκθεσή του, άρχισε να υπονομεύει τη γραμμική ευσέβειά του και να τα βάζει με το… πινέλο. «Θέλω να μην υπάρχει πινέλο στη ζωγραφική μου», λέει. «Θέλω τα έργα μου να έχουν τις χάρες της εφαρμοσμένης τέχνης». Αλλά και πάλι δεν θέλει να αποκαλύπτεται ακριβώς η τεχνική που ακολουθεί. Το ατελιέ του μοιάζει με εργαστήριο μυστικοπαθή αλχημιστή. Εκεί είχαν συσσωρευτεί πλήθος σχέδια με τη νέα τεχνική του, η οποία έχει τελικά πινέλο αλλά δεν φαίνεται. Εκατοντάδες σχέδια, όλα διαφορετικά, τα περισσότερα από τα οποία πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Εμειναν λίγα για τη ζωγραφική επένδυση του περιοδικού «Νέα Ευθύνη» το οποίο επανεκδίδεται. Ακόμη λιγότερα, 52 σχέδια, εκτέθηκαν από 28 Σεπτεμβρίου έως 30 Οκτωβρίου 2010 στον Χώρο Τέχνης 24.
Στη ζωγραφική περιπέτεια του Αλέκου Κυραρίνη το μόνο που μένει σταθερό στο κέντρο της, είναι η διαμάχη (ή και η συνύπαρξη) του καλού και του κακού, του αγγέλου και του δράκου. Τα σχόλια του πάνω σε αυτή τη διαμάχη και τη συνύπαρξη, ο δημιουργός θέλει να τα εκφράσει με πολύ ωραίο τρόπο και όπως λέει ο ίδιος «σκυλιάζει» για να το καταφέρει. Προσπαθεί συνεχώς, δοκιμάζει, πειραματίζεται και στο τέλος κάτι μένει. «Κι αν ένα έργο τέχνης είναι καλό, θα έχει και καλή φτιαξιά». Σε αυτό βρίσκεται το μυστικό της συνεχούς εικαστικής αναζήτησης. «Στη ζωγραφική το τι και το πώς δεν διαχωρίζονται» σχολιάζει. Γι αυτό σκαρφίζεται χίλιες δυο πατέντες για να εμφανίζεται το έργο του σίγουρο, χωρίς να ρυτιδώνεται από καμιά αμηχανία, «να είναι καθαρό και άρτιο», όπως αυτά τα σχέδια που παρουσιάζονται στην έκθεση. Καθαρά σαν τη χειροποίητη δαντέλα της γιαγιάς και άρτιο σαν βυζαντινή αγιογραφία. Εξάλλου και ο Αλέκος Κυραρίνης θέλει να συγκρίνονται τα έργα του με αντικείμενα άμεσης καθημερινής χρήσης, αλλά που έχουν φτιαχτεί με έναν εμπνευσμένο από τη μοντέρνα τέχνη κανόνα.
